Het loopt toch iets anders dan verwacht
Door: Henrike Kiers
Blijf op de hoogte en volg Henrike
19 April 2013 | Curaçao, Willemstad
Inmiddels ben ik nu 7,5 week op Curaçao, waarvan ik 6,5 week aan het werk ben. Het werk valt me nog steeds heel erg tegen. Het is sowieso heel zwaar werk, maar ik merk ook dat het niet bij me past. Ik ben aangenomen als groepswerker en eerlijk gezegd had ik hiervan een andere invulling verwacht. Omdat ik sociaal pedagogisch hulpverlener en maatschappelijk werker ben, had ik verwacht dat ik met de groep zou werken die op dit moment bestaat uit 4 kinderen (2 meisjes, 2 jongens in de leeftijd van 7 to 11 jaar), maar dat ik ook intensieve (één op één) begeleiding zou gaan geven. Ik doe op dit moment weinig in het behandelingsproces. Dit had ik vrij snel door en heb de afgelopen tijd ook ontzettend vee l gesprekken gehad met de coördinator. Uiteindelijk, na heel veel wikken en wegen, twijfels, gesprekken en gebeden, heb ik besloten om eerder terug te keren naar Nederland, namelijk op 22 mei. Dit was, en is nog steeds, een hele moeilijke beslissing, omdat ik me eigenlijk een jaar op Curaçao zou gaan inzetten. Ik weet dat er mensen zijn die op me rekenen, zowel hier op Curaçao, als in Nederland. Dit is dus ook niet zomaar een beslissing die uit de lucht is komen vallen. Zoals ik al beschreef, heeft dit veel moeite gekost. Maar ik weet dat ik hier niet gelukkig wordt en dat ik uiteindelijk voor mezelf moet kiezen. Niemand heeft er wat aan als ik me niet goed kan inzetten op het werk, me langzamerhand ongelukkig ga voelen en dit wellicht z’n weerslag kan hebben op lichamelijk gebied.
Maar het is niet alleen het werk dat tegenzit. Ik merk ook dat ik mijn ouders, broer en zus heel erg mis. En natuurlijk Indy, mijn kat. Ik heb gewoon ontzettende heimwee. Ik wist nooit wat dat precies was ,heimwee, hoe dat voelt en wat er dan in je omgaat. Ik kon me daarom ook niet altijd goed verplaatsten in mensen die daar ‘last’ van hadden. Maar nu ik het zelf meemaak en aan de andere kant van de wereld zit, weet ik dat het niet makkelijk is.
Toch heb ik in deze korte periode al ontzettend veel geleerd. Afgezien van een paar Papiamentse woorden en zinnen, weet ik nu ook wat ik wil wat werk betreft. Ik neig toch meer naar de maatschappelijk werkster in mij. Ik vind één op één begeleiding erg prettig. Daarbij kan ik zelf enige structuur brengen en kan ik zelf zoveel mogelijk de touwtjes in handen nemen. Ik vind het fijn om zo nu en dan alleen te werken, maar vind teamverband en goede connecties met externe organisaties ook heel belangrijk. Ook op mijn geloofsgebied heb ik ontzettend veel geleerd. Ik heb zo veel geleerd van alle mooie en lieve mensen hier op Curaçao. Zo weet ik hoe ik God nog beter kan aanbidden en weet ik ook dat Hij nooit teleurgesteld is en altijd bij ons zal blijven. Hij steunt ons bij alles wat we doen. Zelfs als we te veel onze eigen weg gaan, blijft Hij over ons waken en zegent ons in wat we doen. Dat heb ik hier echt mogen ervaren!!
Wat ik het mooiste vind dat ik hier heb geleerd, is het besef dat ik in Nederland alles heb wat mijn hartje begeerd. Ik heb lieve ouders, die me altijd steunen, ik heb een broer en een zus, met wie ik goed contact heb. Ik heb vrienden bij wie ik terecht kan, ik zing bij een super leuk koor met hele leuke en lieve mensen, ik ben lid van een kerk met veel lieve mensen. Ik heb een grote groep lieve mensen om me heen. Dat besef had ik in Nederland eigenlijk helemaal niet, maar hoe langer ik hier zit, hoe meer ik deze mensen ga missen. Dat ik voor dit besef helemaal naar Curaçao moest gaan, vind ik wel spijtig, maar het is wel een goed leerproces geweest. Het is een les in mijn leven geweest, wat ik nooit zal vergeten.
Ik wil bij deze ook al die lieve mensen bedanken voor hun steun en vertrouwen in mij!! Ik heb het helaas niet helemaal volbracht en hoop ook dat de teleurstelling niet al te groot is. Ik heb zelf gewoon het idee dat ik, zowel als persoon en als professional, beter tot mijn recht kom als ik Nederland ben, waar ik in een vertrouwde en veilige omgeving zit.
Liefs, Henrike
Maar het is niet alleen het werk dat tegenzit. Ik merk ook dat ik mijn ouders, broer en zus heel erg mis. En natuurlijk Indy, mijn kat. Ik heb gewoon ontzettende heimwee. Ik wist nooit wat dat precies was ,heimwee, hoe dat voelt en wat er dan in je omgaat. Ik kon me daarom ook niet altijd goed verplaatsten in mensen die daar ‘last’ van hadden. Maar nu ik het zelf meemaak en aan de andere kant van de wereld zit, weet ik dat het niet makkelijk is.
Toch heb ik in deze korte periode al ontzettend veel geleerd. Afgezien van een paar Papiamentse woorden en zinnen, weet ik nu ook wat ik wil wat werk betreft. Ik neig toch meer naar de maatschappelijk werkster in mij. Ik vind één op één begeleiding erg prettig. Daarbij kan ik zelf enige structuur brengen en kan ik zelf zoveel mogelijk de touwtjes in handen nemen. Ik vind het fijn om zo nu en dan alleen te werken, maar vind teamverband en goede connecties met externe organisaties ook heel belangrijk. Ook op mijn geloofsgebied heb ik ontzettend veel geleerd. Ik heb zo veel geleerd van alle mooie en lieve mensen hier op Curaçao. Zo weet ik hoe ik God nog beter kan aanbidden en weet ik ook dat Hij nooit teleurgesteld is en altijd bij ons zal blijven. Hij steunt ons bij alles wat we doen. Zelfs als we te veel onze eigen weg gaan, blijft Hij over ons waken en zegent ons in wat we doen. Dat heb ik hier echt mogen ervaren!!
Wat ik het mooiste vind dat ik hier heb geleerd, is het besef dat ik in Nederland alles heb wat mijn hartje begeerd. Ik heb lieve ouders, die me altijd steunen, ik heb een broer en een zus, met wie ik goed contact heb. Ik heb vrienden bij wie ik terecht kan, ik zing bij een super leuk koor met hele leuke en lieve mensen, ik ben lid van een kerk met veel lieve mensen. Ik heb een grote groep lieve mensen om me heen. Dat besef had ik in Nederland eigenlijk helemaal niet, maar hoe langer ik hier zit, hoe meer ik deze mensen ga missen. Dat ik voor dit besef helemaal naar Curaçao moest gaan, vind ik wel spijtig, maar het is wel een goed leerproces geweest. Het is een les in mijn leven geweest, wat ik nooit zal vergeten.
Ik wil bij deze ook al die lieve mensen bedanken voor hun steun en vertrouwen in mij!! Ik heb het helaas niet helemaal volbracht en hoop ook dat de teleurstelling niet al te groot is. Ik heb zelf gewoon het idee dat ik, zowel als persoon en als professional, beter tot mijn recht kom als ik Nederland ben, waar ik in een vertrouwde en veilige omgeving zit.
Liefs, Henrike
-
19 April 2013 - 18:14
Maritha:
Hey meid!
Jammer dat het niet lukt op curacao. Soms moeten we wegen inslaan om tot bepaald besef te komen. Kan me voorstellen hoe je ermee geworstelt hebt. Bel blij te lezen hoe je gods liefde hebt mogen ervaren! Lucht het ook wat op nu je de knoop hebt doorgehakt?
Succes meid, met de dingen die nu op je pad komen en met afscheid nemen. May the good lord bless you! -
19 April 2013 - 23:57
Joke Witvoet:
Hallo henrike
Heftig is dit voor jou al die twijfel en en uiteindelijk dan toch een beslissing nemen om terug te gaan Naar Nederland . ook al was het maar een korte periode je neemt toch weer wat levenservaring mee terug.
Tot over een paar weken. We spreken elkaar weer op de Gospelgroep .
Groetjes Arjo en joke en natuurlijk een hele dikke kus
-
21 April 2013 - 18:39
Gieneke En Otto Te Velde:
Hallo Henrike
Wat een heftig verhaal zeg !Maar wat fijn dat je een beslissing genomen hebt.
we wensen je tot 22 mei nog een goede tijd toe en veel sterkte!!!!!!
we leven met je mee .
Groetjes van Otto en Gieneke .,
-
22 April 2013 - 11:33
Opa En Oma:
Beste Henrike,
Jouw verslag in goede orde ontvangen. Had reeds gehoord van je besluit tot terugkeer. Vinden dat erg spijtig, maar hebben er natuurlijk begrip voor. Wensen je nog veel sterkte de laatste termijn te volbrengen en zien je eind mei graag terug in Klazienaveen.
Met hartelijke groet en tot ziens. -
22 April 2013 - 13:16
Debbie Zuiderveld:
Lieve Henrieke,
Een wel overwogen en goed genomen besluit. Jij moet erachter staan, het gaat om jouw en niet om wat een ander vindt wat je zou moeten doen.
Liefs,
xxx,
Debbie -
23 April 2013 - 22:35
Tecla Robben:
Hallo henrike . Ik heb je laatste reisverslag gelezen en ik begrijp dat het een moeilijke keuze voor je is geweest om terug te komen. Toch kun je trots zijn op jezelf. Wij hopen dat je toch nog een paar fijne weekjes hebt (natuurlijk ook met zus) . Geniet er nog maar van en tot snel. Gr.tecla robben -
11 Mei 2013 - 11:46
Linda:
Lieve Henrike,
Ik was natuurlijk al op de hoogte van alles maar had hier nog niet op gereageerd. Ten eerste zeg ik nog een keer dat ik het heel stoer van je vind dat je het sowieso geprobeerd hebt ! En ten tweede sta ik helemaal achter je beslissing. Als het niet lukt, lukt het gewoon niet en daar moet je je absoluut niet schuldig over voelen. Ik lijk wat dat betreft heel erg op jou...voor mij moet ook alles veilig en vertrouwd zijn, dan presteer ik op zijn best ! Ik vind ook deze beslissing heel dapper en ben heel blij voor je dat je over een kleine 2 weken weer lekker thuis bent !!
xx Linda -
11 Mei 2013 - 18:57
Geert En Janny Kiers:
Lieve Henrike,
Allereerst: VAN HARTE GEFELICITEERD met je verjaardag!!
Dat zal wel een heel andere verjaardag zijn dan dat je thuis bent gewend.
Vanzelfsprekend hebben we je reisverslagen gelezen. We vinden het heel erg jammer voor je dat het zo is gelopen. Je was vooraf zo enthousiast en had er helemaal zin in. Zoals je de situatie beschrijft zou het ook heel moeilijk worden om het jaar daar vol te maken.
In elk geval ben je weer een ervaring rijker en dit pakken ze je nooit meer af.
Geniet nog maar van de leuke dingen die je daar doet en van de mensen om je heen.
Tot ziens in Nederland en de hartelijke groeten van Geert en Janny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
