Mallorca

Door: Henrike Kiers

15 April 2014 | Spanje, Alcúdia

Zondag 6 april is het dan weer zover, ik vertrek! Dit keer niet naar Curaçao, maar naar Mallorca. Alweer een warm land. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik geen banen zoek in IJsland, Groenland of überhaupt richting het noorden (behalve Groningen ;)). Ik vlieg dit keer met Ryanair vanaf Eelde, wat compleet nieuw voor me is. Ik vind het dan ook super grappig dat ik naar buiten moet, om vervolgens in het vliegtuig te stappen. Tja, en Ryanair is geen KLM, dat merk ik direct aan de ruimte in het vliegtuig. Ik zit op stoel 11a en denk dus dat ik aan het raam zit. Leuk!! Maar als ik ga zitten op stoel 11a en een tweede keer check of het echt stoel 11a is, zie ik dat dit één van de weinige plekken in het vliegtuig is waar net geen raam zit.. :s Jammer zeg, ik had me wel een beetje verheugd op een mooi uitzicht. Naast mij zit een hele vriendelijke man en naast hem ook een vriendelijke man. De vriendelijke man naast mij knoopt al snel een gesprekje met me aan en begint over, ja wrijf het er nog even in, het missen van een raam. De vriendelijke meneer naast mij verteld dat hij naar Mallorca gaat voor zijn werk en hij zo nu en dan heen en weer vliegt van Mallorca naar Nederland en weer terug. We hebben het over van alles en nog wat en het is best gezellig. De vlucht naar Mallorca duurt niet zo lang en al snel gaat het vliegtuig alweer dalen. Dit is even een vervelend momentje voor mij, want ik word ontzettend misselijk. Van de meneer naast de meneer naast mij, krijg ik voor de zekerheid al een stuk krant. Deze heb ik gelukkig niet hoeven gebruiken. Zodra het vliegtuig de grond raakt, is mijn misselijkheid direct over. Op het vliegveld is het even zoeken en stressen naar de shuttlebus die ik gehuurd heb, maar even later zit ik in een grote auto. De chauffeur vraagt mij als ik voorin of achterin wil zitten, aangezien ik de enige passagier ben en ik wil natuurlijk voorin zitten! Kan ik alvast wat van het eiland zien. Al snel kom ik erachter dat de aardige chauffeur heel slecht Engels spreekt, dus doe ik verder ook niet meer mijn best om een gesprek aan te knopen. Mijn Spaans is dan weer heel slecht. Als ik eenmaal bij het hotel aangekomen ben en ben inmiddels in mijn kamer geweest, die ik overigens deel met een ander meisje, ga ik op zoek naar de groep van de cursus. Ik had bij de receptie al gehoord waar ze zouden moeten zijn. Maar als ik daar aankom is er niemand. Na nog 2 maal geïnformeerd te hebben bij de receptie en inmiddels gebeld heb met het thuisfront, besluit ik nog een poging te wagen. Dit keer is er wél iemand die weet waar ik naartoe kan. Deze aardige manier, die uit België komt en 4 talen spreekt, brengt me eerst naar het kleine theater van het hotel en laat mij verder over aan een andere animator, die me vervolgens naar het restaurant brengt, waar ik wat kan gaan eten en een paar mensen van de groep tref. Gelukkig, ik heb wat mensen kunnen ontmoeten. ’s Avonds ontmoet ik ook mijn kamergenoot, een vlotte meid uit Polen.

Maandagmorgen word ik, samen met een jongen, netjes geïntroduceerd aan de rest van de groep van nu 40 man en kan voor mij de cursus beginnen. Ik merk al snel dat het behoorlijk intensief is. De dag begint om half 10, met een ‘healty moment’, denk aan yoga, zumba, stretching etc. Vervolgens hebben we 3 uur lang theorie, over de verschillende onderdelen in een entertainmentprogramma. Om half 2 hebben we een uurtje pauze en van half 3 tot 5 uur wordt de groep in tweeën gedeeld. Een relatief klein groepje gaat zich voorbereiden voor het avondprogramma wat bestaat uit de mini-disco voor kinderen, een pre-show waar altijd een spel wordt gedaan voor volwassenen en later een grote show dat elke avond verschillend is. De rest van de groep gaat naar de karaokebar en krijgt microfoontraining. Om 5 uur hebben we pauze tot 8 en hebben we even de tijd om tot rust te komen en lekker te gaan eten. Want van 8 tot 12 (ja, ’s avonds/’s nachts) hebben we dansles. Hier bereiden we elke avond 1 of 2 volledige choreografieën voor, voor de grote show op zaterdag, waar we allemaal aan mee gaan doen. In totaal dansen we 8 dansen. Ik merk al snel dat dit mijn favoriete deel van de dag is. (serieus!! )

Na twee dagen flinke training was het woensdagavond mijn beurt om samen met een groepje het avondprogramma voor te bereiden. Ik deed mee aan de mini-disco. Dit houdt in dat we de (mini)choreografieën van verschillende nummers aan de kinderen laten zien en de kinderen kunnen intussen meedoen. Ik vond het zo leuk om te doen!!! De meeste kinderen waren super enthousiast en ik vind het echt heerlijk om te dansen en volledig uit m’n dak te gaan! Om half 10 gingen we met ons groepje door naar de intensievere dansles, maar daar heb ik nog weinig van meegekregen. Ik was zo voldaan van de mini-disco!

Zaterdagavond was de grote dans show waar we allemaal aan meededen. We hoefden niet alle dansen mee te dansen, maar kregen allemaal 1. Dat valt nog mee. De reden dat we de overige 7 dansen wel hebben moeten leren, is omdat we deze nodig zijn als we echt aan het werk gaan in een ander hotel als entertainer. Ik danste op Thriller, van Micheal Jackson. (is toch iets om mee thuis te komen, niet waar. Ik kan de dans van Thriller! ;)) Het was zo leuk! Iedereen deed ook echt enorm z’n best en de show was echt heel goed!! Dit wil ik zeker vaker doen! Na de show zijn we met z’n allen uit geweest naar een lokaal cafeetje.

Zondag was onze vrij dag en zijn we met 5 mensen fietsen gaan huren en hebben we wat van de omgeving gezien en zijn we later naar het strand gegaan. Het was echt een heerlijke ontspannen dag, vooral na 6 dagen intensief leren en trainen. Voor mij zat de eerste week er alweer op en ik heb echt enorm genoten. Ik heb echt het gevoel dat ik hier op de juiste plek zit en dat dit werk is wat goed bij mij past en ik zeker leuk gaan vinden. Ja, het is heel intensief en soms best zwaar, maar ik merk wel dat ik veel energie terugkrijg van de kinderen en van de shows.